Internationale faam
De verzameling van de Antwerpse kunsthandelaar Charles Van Herck (1884-1955) telt meer dan 700 tekeningen en 110 terracotta’s uit de 17e tot en met de 19e eeuw. Het zijn voornamelijk ontwerpen voor monumentale sculpturen of kerkmeubilair van Zuid-Nederlandse – en in het bijzonder Antwerpse – kunstenaars.
Zo geeft de collectie een goed historisch beeld van de Zuid-Nederlandse beeldhouwkunst vanaf circa 1650. Ze vormt daarnaast een onmisbare bron voor de studie van het scheppingsproces. Vanuit esthetisch standpunt zijn de tekeningen en terracotta’s interessant, omdat ze de creativiteit en virtuositeit van de kunstenaars illustreren. Tot slot vormen de objecten een boeiende historische bron aangezien veel beelden intussen vernield of verdwenen zijn.
De collectie bevat ontwerpen van gekende namen als Lucas Faydherbe, Artus Quellinus, Jan-Peter van Baurscheit, Michiel van der Voort en Laurent Delvaux. Dankzij deze meesters genoot de Antwerpse school internationaal faam om haar grote verbeeldingskracht, meesterschap en artistieke kwaliteiten.
Het ontstaan
Het ontstaan en de uitbreiding van de verzameling hangt grotendeels samen met de geschiedenis van de Antwerpse antiquairsfamilie Van Herck. Zo behoren veel tekeningen al decennia tot het familiebezit, en komen ze via erfenissen van zijn grootvader, vader en tantes, in Charles Van Hercks handen. Andere tekeningen worden hem geschonken. Daarnaast koopt hij ook zelf heel wat tekeningen op veilingen georganiseerd door zijn kunstzaak of van vooraanstaande Antwerpse families.
De terracotta’s koopt hij grotendeels zelf. Als kunsthandelaar ontdekt hij er vele in Antwerpse huizen en slaagt hij er in een aantal daarvan te verwerven. Zijn eerste aanwinst betreft de zes gevleugelde engelenkopjes van Walter Pompe die hij in 1907 in de winkel van zijn tante Marie op de Grote Mark koopt. Van haar verwerft hij in 1909 ook één van de belangrijkste stukken van zijn verzameling Apollo en python van Artus Quellinus de Oude.